Ευθαλία Αστερίου – Βαλαβάνη

Η Ευθαλία Αστερίου – Βαλαβάνη στις Αληθινές Ιστορίες HER CARE

Οι οικογενειακές αναφορές και τα βιώματα μπορούν να αποτελέσουν την κινητήριο δύναμη για να υποβληθεί ένας άνθρωπος σε γονιδιακό έλεγχο. Μία τέτοια περίπτωση είναι της κας Αστερίου-Βαλαβάνη, η οποία εξομολογείται πώς έφτασε να ξεπεράσει τις σκέψεις και τους φόβους της και να προβεί σε γονιδιακό έλεγχο, δεδομένου του βεβαρυμμένου οικογενειακού ιστορικού σχετικά με διάφορους τύπους καρκίνου.

11/10/2021

Η ημέρα που μετά από πολλές αναβολές, σκέψεις και φόβο, αποφασίζω να πάω για γονιδιακό έλεγχο. Τέσσερα φιαλίδια αίματος για έλεγχο κάποιων μορφών καρκίνου ,που ταλανίζουν την οικογένεια από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.

Είμαι η Ευθαλία Αστερίου-Βαλαβάνη, είμαι 61 ετών, συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Αυτές οι πληροφορίες (ηλικίας και επαγγέλματος) είναι ενδείξεις για να μπορεί όποιος διαβάζει το κείμενο αυτό, να αντιληφθεί έστω και λίγο για εμένα, την γράφουσα.

Σε ηλικία 9 ετών, χάνεται η 32 ετών αδελφή του μπαμπά μου, από καρκίνο του μαστού. Η ανάμνηση θολή με κύριο χαρακτηριστικό τον πόνο στο πρόσωπο του μπαμπά μου, για μένα δε απλά μια ασθένεια που ακούω πρώτη φορά.

Στην ηλικία των 19 την ξανακούω και την αντιλαμβάνομαι πολύ δυνατά αυτή τη φορά, γιατί αφορά πλέον την μαμά μου. Η ιστορία αυτή διαρκεί ενάμιση χρόνο, πρόκειται για καρκίνο ωοθηκών με μεταστάσεις. Μεγάλος ο πόνος, θα μείνει για πάντα επάνω μου σαν σφραγίδα, σαν φόβος, σαν βεβαιότητα πλέον ότι αυτό είναι και το δικό μου μέλλον. Η μαμά μου φεύγει μόλις στα 44 της χρόνια. Από τότε φεύγουν από την ευρύτερη οικογένεια ή νοσούν, δύο αδελφές της μαμάς μου, μία κουνιάδα και μία ανιψιά. Σε όλες καρκίνος μαστού και ωοθηκών. Παρ´ ότι είμαι ιδιαίτερα φοβισμένη, δεν αποφεύγω όλες τις εξετάσεις που οφείλω να κάνω. Αυτό που δεν τολμώ είναι ο γονιδιακός έλεγχος. Το γιατί ας το ερμηνεύσει ο καθείς όπως θέλει.

Πλέον τα κορίτσια μου μεγαλώνουν και μου μιλούν για την δική τους υγεία, κάτι που εξαρτάται από τον δικό μου έλεγχο εν πολλοίς. Αν έχω το γονίδιο θα πρέπει να το ξέρουν για να προστατευθούν όπως ορίζουν τα πρωτόκολλα, όχι μόνο αυτές αλλά και εγώ η ίδια, αφού πλέον υπάρχει η λύση των συχνότερων και στοχευμένων προληπτικών ελέγχων. Το οφείλω λοιπόν στα παιδιά μου. Αυτό είναι το καμπανάκι που με κάνει για πρώτη φορά να δω την κατάσταση πιο ώριμα.

Απευθύνομαι στους ειδικούς όχι μόνο με φόβο, αλλά με την απόλυτη βεβαιότητα, ότι πάω μόνο για να επιβεβαιώσω τους χειρότερους φόβους μου.

Το μόνο που με στηρίζει στα πόδια μου, την ώρα που πηγαίνω στην συνάντηση με την γιατρό, είναι η σκέψη των κοριτσιών μου. Παρά την πολύ όμορφη επικοινωνία με την ογκολόγο κ. Φούντζηλα, ο φόβος είναι ζωγραφισμένος πάνω μου και γύρω μου. Τα αποτελέσματα θα βγουν σε 4 εβδομάδες περίπου.

20/11/2021

Με ένα χαμόγελο που δεν θα ξεχάσω ποτέ, από την κ. Φούντζηλα και την γενετίστρια κ. Φωστήρα, ακούω ότι ο έλεγχος βγήκε αρνητικός. Η αλυσίδα της βαριάς κληρονομιάς για τα παιδιά μου και εμένα, έσπασε. Ανήκω στην ομάδα του υγιούς πληθυσμού, της τάξεως του 12%,που έχουν την πιθανότητα να νοσήσουν από τον συγκεκριμένο καρκίνο.

Η άσχημη βεβαιότητα που με ταλάνιζε τόσα χρόνια ήταν λάθος. Δεν κουβαλάω την βεβαρημένη κληρονομιά ,άφησα τόσα χρόνια να μου θλίβουν οι άρρωστες σκέψεις, το μυαλό και την ψυχή μου ενώ υπήρχε τρόπος με μια απλή αιμοληψία, να απαλλαγώ από αυτό. Η χαρά μου απερίγραπτη, πανέμορφη μέρα, υπέροχη είδηση, χαρούμενα συναισθήματα, έστω και στα 61 μου. Ποτέ δεν είναι αργά για τέτοιες ειδήσεις ζωής, κυρίως όταν έρχονται από πίσω μας τα παιδιά μας!!!!

Ευθαλία Αστερίου-Βαλαβάνη